Nagsisimula na namam mag
ingay ang mga tao sa mundo ng pulitika...well may iba nga eh last year pa lng
todo kayod na. At hindi ko mapigilan matawa ng matabang na lang, pa’no ban a man
kasi simula nong ako’y nakaboto, lage ko napapansin na sa tuwing papalit na ang
eleksyon aba’y kay daling lapitan ng mga pulitiko. Andyan yung pwede mo silang
makasabay kumain…makadaupang palad at makikita mo sa kasuluk-sulokang
kabihasnas, yung nga lang pag naka upon a..sa TV mo na lng makikita lalo na
para sa isang ordinaryong taong kagaya ko. Minsan nakakadisappoint pa kasi
hindi magandang balita ang makikita mo, na pagkatapos mapanood ay maitanong mo
sa sarili mo kung ano bang nakita mo sa taong to at siya’y binoto mo nung
halalan.
Sa kabilang banda, hindi ko
talaga mapigilan ang tumawa at magtanong kung saan lupalop nanggaling yung
ibang guston tumakbo bilang pangulo ng bansa, lalo na yung mga “ nuisance candidate”.
Pero at the end of the day, bumilib ako
sa kanila, kasi nakuha talaga nilang hayagang ipakita ang pagkadismaya sa
pamamalakad n gating gobyerno, di tulad ko na pasulat-sulat lng sa isang sulok.
Ang tapang din nila infairness at dagdag kulay na din sa dati ng makulay na
mundo ng pulitika sa bansa.
Ang pinakaasam-asam ko na
tumakbo bilang president ay walang iba kungdi si Mayor Duterte ng Davao. Sa
dami ng magagandang feedback na narinig ko sa radio, telibisyon at sa mismong
mga constituent niya, gusto kong ipagkatiwala sa kanya ang susunod na anim na
taon ng aking bukas. Parang natatanaw ko ang isang maunlad na Pilipinas. Yung
nga lang..hindi cya tatakbo..sayang naman.
Sabagay sa mga natitirang
nakapag file na ng kanilang COC..ay meron na rin naman akong napupusuan. Sana
nga eh hindi cya magbabago gaya ng karamihan sa mga pulititko…na madali lng
lapitan sa tuwing papalapit na ang halalan. At sana…maging matapang at hindi
magiging puppet ng kung sino man.
Sana ang susunod na maging
pangulo ay talagang pangtratrabaho-an ang butong ipinagkaloob sa kanya. Sabi nga mayaman tayo sa natural
resources sana yon yung madevelop natin nang hindi na kailangan manpower ang i-export para lumago
ang ekonomiya.
